دشت قزوین

دشت قزوین در استان قزوین واقع شده است ؛ و از نظر پیشینه تاریخی ، محصولات کشاورزی و گونه های جانوری، اهمیت اقتصادی و تاریخی بسیار مهمی در میان دشت های ایران دارد. به گونه ای که بسیاری از باستان شناسان ایرانی بر این باورند تمدن کشاورزی جهان از دشت قزوین آغاز و سپس به شرق و قلب فلات ایران ودیگر نقاط جهان گسترش یافته است.

دشت قزوین از شمال به رشته کوه البرز ، از غرب به کوه های چهارگر و از جنوب به کوه های رامند محاط شده است . بخش شرقی دشت قزوین به جلگه تهران می پیوندد . نواحی کوهستانی البرز،چهارگر و رامند به شکل نعل اسب منطقه دشت قزوین را محاط کرده اند.

گردنه ها

به علت وجود سلسله جبال اطراف دشت قزوین ، به جز نواحی شرقی ، امکان دسترسی به این دشت فقط از طریق گردنه های کوهستانی موجود می باشد . که از میان آن ها گردنه های آلو چشمه و سلمبار بین قزوین و نتکابن ، گردنه های کوهین وملا علی بین قزوین و منجیل ، گردنه و مجرای ابهررود بین قزوین و زنجان ، گردنه های آوه و سلطان بلاغ بین قزوین و همدان ، جز مهم ترین مسیر ها برای دسترسی به دشت قزوین محسوب می شوند .

رودخانه ها

رودخانه های دشت قزوین از سلسله جبال اطراف آن سرچشمه گرفته و به سمت دشت قزوین جاری می شوند. از جمله رودخانه هایی که در دشت قزوین جاری می شوند می توان خر رود ، ابهررورد ،رودخانه حاجی عرب ، خرقان رود و آوه رود را نام برد.

پوشش گیاهی و محصولات کشاورزی

به طور کلی پوشش گیاهی در استان قزوین به دو دسته جنگلی و مراتع تقسیم بندی می شود . منطقه رودبار و الموت عمده پوشش جنگلی استان را تشکیل می دهند و دشت قزوین نیز مهم ترینمرتع در سطح استان است . پوشش درختان در استان قزوین عبارت است از : درختان ارس ، تنگس، زرشک، پلاخور، پسته وحشی (بنه) گردو، بلوط، زالزالک، سیاهتلو، بادام کوهی، اسور، یمیشان و اشکه. به غیر از موارد ذکر شده گیاهانی با مصارف دارویی و صنعتی نیز در استان وجود دارد که به شرح زیر است : گراس های یک ساله و چند ساله گون، گل گندم، مرغه، اسپند، ورک، تلخه بیان،شیرین بیان، خارشتر، انواع شکر تیغال، کنگر، کاسنی، شاه تره، درمنه، انواع آستر، گالوس (گون ها)، اکروپیروف ها، پوآکاکوتی، آویشن، گل گاوزبان، آرتمیز، گیاه شور، گز، جارو قزوینی، چمن، جغجغه، کلاه میر حسین، یونجه یک ساله، ریش بزی و علف باغی.

منبع: wikipedia