کاهش بارندگی و خشک شدن رودهای فصلی

میانگین بارش سالانه در سطح استان قزوین از ۲۱۰ میلی متر در بخش های شرقی تا بیش از۵۵۰ میلی متر در ارتفاعات شمال شرقی متغیر است و پرباران ترین نقاط استان دامنه های شمال شرقی و شمال غربی در منطقه الموت و طارم با بارشی بیش از ۵۵۰ میلیمتر همچنین در ارتفاعات جنوب غربی استان (منطقه آوج) نیز با مناطقی مواجه می شویم که بارش سالانه بیش از ۴۵۰ میلیمتر را دارا هستند.

خشکترین مناطق استان از سمت جنوب شرق استان و مناطق بیابانی بویین زهرا شروع شده و تا بخش های جنوبی شهرستان تاکستان امتداد می یابد که این مناطق با بارندگی سالانه بین ۲۱۰ تا ۲۳۰ میلیمتر مواجه هستند.

همچنین در مناطق شمالغربی استان نیز روند کاهش بارش به واسطه کاهش ارتفاع مشهود است به طوریکه با رسیدن به مناطق لوشان و منجیل در خارج استان میزان بارندگی به ۲۱۰ میلیمتر می رسد.

در این بین اما الگوهای بارشی استان قزوین از کاهش های ۲۰ تا ۴۰ درصدی بارش های جوی در این استان خبرمی دهد بگونه ای که یکی از نتایج این کاهش بارش، فصلی شدن جوی ها و رودهای دائمی و خشک شدن رودهای فصلی در این استان است.

بر همین اساس خشک شدن رود پوشلیم در روستای فشالنج قاقازان و دلیچای در مناطق شمالی طارم یکی از نمونه های بروز معضل کم آبی در استان قزوین است